Van de régence tuin is weinig over. Alleen het voorplein is herkenbaar en achter het huis de indeling met een open middendeel, waarin vroeger de parterre lag en de bomen in de randen daarlangs. De omringende gracht is nog gaaf aanwezig, de grachten aan de buitenzijde van de omringende lanen zijn gedempt op de Tochtsloot na.
Er zijn meerdere stijlen in Frankendael gerealiseerd, waarvan er nog een dominant aanwezig is, namelijk de vroege landschapsstijl met zijn slingerende beek en heuveltjes daarlangs en de vijver met eiland en ruïne. Er is geen ontwerper aan te wijzen die hier zijn stempel op heeft gedrukt. Springer was als leerling van de Tuinbouwschool Linnaeus slechts verantwoordelijk voor het in een kaart samenvatten van de inmetingen van zijn medeleerlingen. Van de bij de aanleg behorende beplanting zijn enkele oude bomen bewaard, meeste vervangen door jongere beplanting. In de heemtuin domineren eiken en essen met wat grote esdoorns; aan de noordzijde van de laan bij de grote vijver is een collectie bijzondere bomen en struiken te vinden. De Witte Laan is het meest bekende onderdeel daarvan.
In gebruik van het landgoed zijn drie fases te onderkennen:
- Particulier landgoed
- Publiekstuin, vanaf 1835
- School en Gemeente handelskwekerij sinds 1867.
Ten tijde van het particulier bezit zijn de ontwerpen gevormd, daarna zijn de tuinen telkens aangepast aan het nieuwe gebruik.
Onderhoud
Sinds 1987 is de vaste beheerder van de gemeente verdwenen en is er heel weinig onderhoud gepleegd op Frankendael. De struiken langs de Witte Laan zijn zwaar overgroeid met bramen. In de tuin achter het huis hebben bomen opslag kunnen vormen (berken, esdoorns, essen) dat beter verwijderd had kunnen worden om de aanwezige beplanting in stand te houden. Het enige goed verzorgde deel is de heemtuin, die door vrijwilligers wordt onderhouden.
Bekijk de foto van de iepen in heemtuin
Bekijk de foto van de Witte Laan, o.a. met magnoliacollectie
